Een vast contract, dik salaris, een hybride werkomgeving en een pappadag
Vandaag de dag keert de sollicitant je al snel de rug toe als er niet aan bepaalde eisen wordt voldaan vanuit de werkgever. Een vast contract, een flinke opslag, mogelijkheid tot hybride werken en als het even kan een vrije dag. Dat zijn veelvoorkomende eisen van de gemiddelde financial anno 2023 op de arbeidsmarkt. Het eerste wat je krijgt te horen als je iemand spreekt voor een vacature is de vraag wat het salaris is. Op zich prima, maar het slaat door, vindt recruiter Mark Geerlink van werving en selectiebureau Finance Recruitment Partners. De gemiddelde kandidaat gaat alleen nog serieus praten als er een behoorlijke salarisverhoging aan ten grondslag ligt. Maar zonder te weten of hun huidige financiele plaatje misschien al wel meer dan marktconform is. Nee, er zijn zoveel vacatures en mogelijkheden, dus ik ga alleen praten als het me wat oplevert, zegt de sollicitant dan. En dan bedoelen ze vaak vooral het salaris, niet eens zozeer directe doorgroeimogelijkheden of functie-inhoudelijke componenten.
Krapte arbeidsmarkt neemt niet af
En door de enorme krapte gaan veel werkgevers er nog in mee ook. Ze betalen maar, omdat de vacatures anders niet op tijd ingevuld worden. Werknemers worden bij concullega-kantoren weggekocht zonder een uitvoerige selectie. En ga zo maar door. De arbeidsmarkt staat op z’n kop. En dat blijft voorlopig nog wel even zo. De instroom van jonge financials is zeer beperkt, in de middenlaag was en is de krapte al enorm en ervaren “rotten” worden afgeserveerd. Hoe gek is de markt?
En juist omdat er zoveel vacatures zijn en potentiele financials wekelijks al tientallen aanbiedingen krijgen, is de zoektocht naar een passende vacature of passend bedrijf al moeilijk genoeg. De ene recruiter is nog gehaaider dan de ander en er worden gouden bergen beloofd. Maar geloof je werkelijk dat hiervan uberhaubt de helft waar is? Niet dus. Mensen, word wakker. En dan hebben we het nog niet eens over de manier van benaderen die vaak erg onpersoonlijk is.
Maar wat zien we gebeuren in deze onstuimige arbeidsmarkt? Op het moment dat iemand gesprekken aan wil gaan, is de financial zelf niet eens heel selectief. Deze weet zich geen weg te vinden in de chaos van vraag een aanbod. Er worden heel snel reacties verzonden op aanbiedingen, op sollicitatiebuttons geklikt zonder goed te screenen of recruiters aangeschreven om voor hen op zoek te gaan. Om vervolgens tientallen vacatures doorgezet te krijgen, waarvan er niet een past.
Mensen, nogmaals, word wakker. Zorg er zelf voor dat je zorgvuldig het kaf van het koren scheidt. Door kritische vragen te stellen en aan te geven wat jouw wensen zijn. Pas gesprekken aan te gaan als je het gevoel hebt dat de vacaturehouder of recruiter zelf jou begrijpt.